Παρόλο που πιστεύκω ότι ο χαρακτηρισμός ζώα εν πολλά άδικος...για τα ζώα, εν ξέρω πως αλλιώς να χαρακτηρίσω τους τύπους που νομίζουν ότι εν μαγκιά να χώνεσαι πίσω που μια ταπέλα ή σε κάτι κάκκαφα για να ρίψεις πέτρα σε ένα λεωφορείο με τον κίνδυνο να σκοτώσεις κόσμο. Εν οι ίδιοι τύποι που παίρνουν πιστόλια μέσα στα γήπεδα, εν οι ίδιοι που πετάσσουνται μες στον αγωνιστικό χώρο για να δέρουν οποιον έβρουν μπροστά τους, εν οι ίδιοι που παν μάππα για να κάμουν καφκά μόνο τζε μόνο για να πουν ότι εν χούλιγκανς. Τζε όσο πιο γλιορα τους ξεφορτωθούμε τόσο το καλύττερο. Διότι ενεν μακριά ο τζιερός που θα θρηνήσουμε τζε εμείς θύματα.
Ήδη μπορώ να φανταστώ ούλλη την φάση. Θα γράφουν οι εφημερίδες για τον νεκρό οπάδο του ΑΠΟΕΛ, της Ομόνοιας, της ΑΕΛ, της Ανόρθωσης, του Απόλλωνα ο οποίος κηδεύτηκε εν μέσω συνθημάτων για την αγαπημένη του ομάδα, ενω το όνομα του θα γίνει σύνθημα στα χείλη οπαδών..των μεν και των δε. Θα είναι ο ήρωας που θυσιάστηκε για την ομάδα του, παρόλο που ήταν ο πρώτος που επετάχτηκε να μπει μέσα στον καφκά. Θα ήταν ο νεαρός άτυχος που τυχαία περνούσε από εκεί την ώρα που επετάσσαν πέτρες ο ένας του άλλου. Μια νέα διαμάχη θα ανοίξει τζε που τζιαμε τζε τζι ποιος μας πιάνει.
Αν ακόμα θέλετε να το φανταστείτε λλίο πιο καλά εν χρειάζεται να πάτε πολλά μακριά. Δείτε τι γίνεται στην Ελλάδα μεταξύ των οπαδών του Ολυμπιακού τζε του Παναθηναϊκου.
Άτε εισιε να γράψω αλλό 2-3 πράματα για μάππα αλλά εν έχω όρεξη τωρά. Πιο μετά.
Καλήν εβδομάδα σε ούλλους. Τζε ελπίζω τζίνος που επέταξε την πέτρα εψές στο λεωφορείο, ο οποίος παρεπιπτόντως ζει ανάμεσα μας να έσιει ήσυχη τη συνείδηση του.
No comments:
Post a Comment