Εν γίνεται

Ευτυχώς που έχω τζε τούτο το μπλόγκ για να φκάλω λίο τα απωθημένα μου.

Πρώτα εννα αρκέψω που την ομάδα μου τη Σαλαμίνα. Σίουρα εν επεριμέναμε την ήττα. Επαίξαμε καλύττερα που την ΑΠΕΠ, όσο καλλυτερα μπορείς να παίξεις άμαν ο αντίπαλος εσιει διπλή ζώνη άμυνας. Σε θκιό παιχνίδια εκάμαν μας 3 σούτ, εφάμε 3 τέρματα. Ένα στο 94, ένα στο 45 τζε ένα στο 88. Μάλλον ονομάζεται έλλειψη συγκέντρωσης. Η ομάδα όμως εν καλή, εννα έρτουν τζε τα αποτελέσματα. Εν πρέπει σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να αρκέψουμε αλλαγές προπονητή τζε έτσι μαλακίες διότι εχάσαμε το στοίχημα.

Πάμε στον διαιτητή. Εν γίνουνται τούτα τα πράματα. Απλά εν γίνουνται. Εν γίνεται μια ομάδα που αμύνεται να πιάνει πιο πολλά φάουλ που τον αντίπαλο. Εν γίνεται μια ομάδα που στις 4-5 φορές που εφκήκε μπροστά να έπιασε φάουλ που να την έστηνε έξω που την περιοχή, ενω ο αντίπαλος εν εστήθηκε ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορά σας παρακαλώ. Μπορεί να είμαι με τα νεύρα μου αλλά ο άνθρωπος τούτος σίουρα κάτι έσιει με τη Σαλαμίνα. Αλλά τι να περιμένεις που άνθρωπο που εδιάκοψε αγώνα γυναικείου ποδοσφαίρου...που έκρινε τζε το πρωτάθλημα.

Συνεχίζω με τον κύριο που εκάθετουν πίσω μου. Θα ήθελα να του επιστρέψω ούλλες τις βρισιές που έστειλε σχεδόν σε ούλλους τους παίκτες της Σαλαμίνας, τζε ειδικά το Σεμπαστιάο (τον οποίον εφώναζε Σεμπάστιαν) τζε τον Ροντρίκεζ. Επίσης θα ήθελα να του εισηγηθώ να αλλάξει ομάδα για να μεν χάνει χρόνια που τη ζωή του άμαν εν του αρέσκουν οι παίκτες που έσιει η ομάδα. Τέλος θα ήθελα αν διαβάζει ποττέ στη ζωή του τούτο το μπλόγκ να μου αφήσει το όνομα του για να τον εισηγηθώ για προπονητή της Σαλαμίνας του χρόνου.

Τέλος συγχαρητήρια στο Red Club που εν εσταμάτησαν να φωνάζουν. Υπομονή ως την άλλην εβδομάδα.

Καλήν εβδομάδα σε όλους.