Αρκετές φορές εξύμνησα τον ΑΠΟΕΛ από αυτό εδώ το μπλόγκ. Αυτό όμως που είδα έψες ήταν το πιο ολοκληρωμένο ποδόσφαιρο που είδα ποτέ από Κυπριακή ομάδα. Άνετοι, ωραίοι, εντυπωσιακό passing game, πάθος, ελαχιστοποίηση λαθών, αλάνθαστη (σχεδόν) άμυνα, δημιουργικό κέντρο, εξαιρετική επίθεση, ΟΜΑΔΑ.
Θα μπορούσα να μιλήσω για παίκτες αλλά πόση σημασία έχει; Μιλούμε για μια ομάδα που για τα Κυπριακά δεδομένα δεν υστερεί σε καμία απολύτως θέση. Θα μπορούσα να μιλήσω για τον προπονητή αλλά τι άλλο να πω εγώ. Θα μπορούσα να μιλήσω για τον κόσμο (το υγιά σκεπτόμενο φίλαθλο του ΑΠΟΕΛ) αλλά μίλησαν αυτοί.
Μπορεί να πάει και παρακάτω ο ΑΠΟΕΛ; Υπό κάποιες συγκυρίες ναί, πιστεύω ότι μπορεί. Με καλές εμφανίσεις όπως την εψεσινή δύσκολα θα φεύγουν ομάδες με τους 3 βαθμούς από το ΓΣΠ. Εντάξει όχι όλες αλλά αρκετές. Το σημαντικό είναι να μην παρασυρθούν από τον ενθουσιασμό, ούτε οι φιλάθλοι, ούτε οι παίκτες, ούτε το συμβούλιο. Σίγουρα ο ΑΠΟΕΛ δεν έγινε η ομάδα που θα κοντράρει στα ίσα την Μπαρτσελώνα, την Ρεάλ, την Μάντσιεστερ όμως μπορεί να παίξει στα ίσα τη Λίλ, τη Μαρσέιγ, τη Λεβερκούζεν, τον Ολυμπιακό. Ο Γιοβάνοβιτς μου θυμίζει έντονα και τηρουμένων πάντα των αναλογιών, τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Προσγειωμένος, φωνακλάς, απαιτητικός, επιτυχημένος. Και όμως ο ίδιος προπονητής θα μπορούσε να ήταν σε άλλη ομάδα και να μην πετύχαινε...ο ΑΠΟΕΛ που βλέπουμε σήμερα είναι ένα μείγμα από σωστή δουλειά, διοίκηση, προπονητή, ποδοσφαιριστών.
Καλή τύχη σε ΑΕΚ και Ομόνοια.
No comments:
Post a Comment